JAK I KIEDY KONTAKTOWAĆ SIĘ Z POLICJĄ ?
 
Współpraca społeczeństwa z policją stanowi istotny element ochrony przed przestępczością. Wiąże się ona z konkretnymi obowiązkami policji. Tak więc:

  • jeżeli coś Cię niepokoi zadzwoń na policję, powiadom dzielnicowego;
  • skuteczność działania policji zależy często od czasu jaki dzieli przestępstwo od informacji, którą o nim uzyska;
  • dzwoniąc na policję możesz być proszony o przedstawienie się, masz jednak prawo zachować swoją anonimowość, decyzja należy do Ciebie;
  • przekazując informacje postaraj się zachować następujące zasady: zachowaj spokój, koncentruj się na opisaniu istotnych szczegółów, pozwól policjantowi kontrolować rozmowę, jeżeli telefonujesz, nie rozłączaj się do momentu, w którym policjant stwierdzi, że posiada już wszystkie konieczne informacje.

ZAGROŻENIE - PRZEMOC W RODZINIE
 
 
MITY I STEREOTYPY DOTYCZĄCE PRZEMOCY W RODZINIE:

  • przemoc w rodzinie to sprawa prywatna - krzywdzenie osób bliskich jest takim samym przestępstwem jak pobicie kogoś na ulicy. Fakt zawarcia małżeństwa nie stanowi okoliczności zezwalającej na przemoc;
  • przemoc zdarza się tylko w rodzinach z marginesu społecznego - przemoc w rodzinie występuje w różnych grupach społecznych, nie jest zależna ani od wykształcenia ani od sytuacji materialnej ani od wiary;
  • przemoc jest wtedy gdy widoczne są ślady na ciele  - przemoc to również grożenie, zmuszanie do różnych zachowań, pozbawianie potrzeb życiowych, zastraszanie, poniżanie;
  • policja nie powinna interweniować w sprawy rodzinne - przemoc domowa jest przestępstwem ściganym z urzędu,  policja jest powołana do ochrony bezpieczeństwa osób.

JEŚLI STAŁEŚ SIĘ OFIARĄ NAPAŚCI I NIE WIDZISZ SZANS UCIECZKI, A NAPASTNIK MA NAD TOBĄ PRZEWAGĘ FIZYCZNĄ TO:

  • zaniechaj obrony;
  • nie myj się i nie przebieraj do czasu kontaktu z policją (wszelkie ślady mogą się okazać ważne);
  • skoncentruj się na zapamiętaniu możliwie największej ilości szczegółów wyglądu i sposobu zachowania napastnika;
  • natychmiast powiadom policję, staraj się sprawnie i szybko przedstawić przebieg zajścia, rysopis sprawcy oraz miejsce zdarzenia;
  • nie dziw się pozornie niedorzecznym pytaniom ze strony policjantów.

ZAGROŻENIE - ALKOHOL
 
Choroba alkoholowa – (zespół uzależnienia od alkoholu, nałóg alkoholowy) pojawia się wtedy, gdy osoba pijąca alkohol nie jest w stanie zapanować nad tym ile pije i co robi po wypiciu alkoholu.
 
Napoje alkoholowe zawierają tę samą substancję chemiczną – alkohol etylowy (etanol) o wzorze C2H5OH. Wielu rodziców nie chce aby dziecko wypiło kieliszek wódki, toleruje jednak wypicie butelki piwa, mimo że jest w niej tyle samo alkoholu. Etanol jest substancją bardzo aktywną biochemicznie, w większym stężeniu niszczy tkankę biologiczną, rozcieńczony wpływa na pracę mózgu, systemu nerwowego i hormonalnego. Zmienia stan naszych uczuć, sposób myślenia. Powoduje ograniczenie zdolności do prawidłowej oceny sytuacji i zadań życiowych, upośledza koordynację ruchów oraz kontrolę zachowania. 
 
 
SZKODY I ZAGROŻENIA
 
Powtarzające się picie alkoholu przez nastolatki, może poważnie uszkodzić ich życie i procesy rozwojowe:

  • zaburza zdolność do uczenia się, zapamiętywania i logicznego rozumowania, jest źródłem trudności w nauce, przeszkadza w dalszej edukacji i karierze zawodowej;
  • hamuje rozwój emocjonalny i opóźnia dojrzewanie - młody człowiek nie uczy się dojrzałych skutecznych sposobów radzenia ze stresem i rozwiązaniem problemów życiowych;
  • zwiększa ryzyko uzależnienia od alkoholu, nikotyny oraz sięgania po narkotyki. 

Upijanie się przez nastolatki jest częstą przyczyną poważnych i doraźnych szkód związanych z:

  • wypadkami, zachorowaniami i śmiercią;
  • konfliktami z prawem;
  • większym prawdopodobieństwem stania się ofiarą przestępstwa;
  • ryzykownym seksem, stosunkami z pogranicza gwałtu, niechcianą ciążą. 

NIE BĄDŹ OBOJĘTNYM ŚWIADKIEM!
 
Reaguj, gdy sprzedawca podaje alkohol nastolatkowi. Nie bój się zwrócić uwagi, że jest to szkodliwe i nielegalne. Może kiedyś ktoś inny ochroni Twoje dziecko.
 
TRZY KROKI

Rozpoznawanie i diagnoza sytuacji                                                                                                   
Powiedz o swoich podejrzeniach i zapewnij, że nie chcesz dziecka karać, lecz poznać prawdę, ponieważ je kochasz i niepokoisz się. Gdy dysponujesz dowodami, zacznij rozmowę od spokojnego ustalenia faktów: jak często pije, z kim, gdzie i co, jak się czuje   w trakcie picia i później, czy jego koledzy  doznali przykrości, mieli kłopoty, ponieśli szkody w związku z piciem. Przestrzegaj zasad: w danym momencie mówi  jedna osoba, nie można podnosić głosu ani używać obraźliwych słów. Nie strasz karami. Powstrzymaj się z oceną i krytyką postępowania dziecka.
 
Interwencja w sytuacji gdy dziecko wypiło alkohol 
Nie rozmawiaj gdy dziecko jest pod wpływem alkoholu i ma kaca. Postaraj się aby w rozmowie uczestniczył współmałżonek, przyjaciel, pomoże to odreagować pierwsze, gwałtowne emocje, nabrać dystansu. Pamiętaj, że zależy Ci na bezpieczeństwie dziecka, nie masz udowadniać, że jest złe. Niech usłyszy, że je kochasz. Powiedz jakie przywileje będą dziecku odebrane, jaki będzie sposób kontroli i tryb ich przywracania. Ustalcie, co będzie się działo w razie złamania warunków umowy.
 
Monitorowanie i udzielanie wsparcia 
Umowa dotycząca zasad niepicia alkoholu musi być monitorowana. Ustalcie z dzieckiem, jak będziecie to sprawdzać.  Sprawdź czy dziecko potrzebuje Twojej pomocy, czy wyraziłeś swoją miłość, zainteresowanie. Sprawdź czy dla dziecka to jest oczywiste.


ZAGROŻENIE - NARKOTYKI
 
SYGNAŁY NIEPOKOJĄCE

  • Brak zainteresowania szkołą, rodziną, sportem czy hobby;
  • Kłamstwa, tajemnicze, krótkie rozmowy telefoniczne, nagłe wyjścia.
  • Znikanie cennych przedmiotów z domu.
  • Zmiana osobistych upodobań, nowa grupa przyjaciół.
  • Noszenie ubrań i biżuterii charakterystycznej dla subkultur.
  • Posiadanie przedmiotów typowych dla narkomanów.
  • Częste epizody grypy, przewlekłego kaszlu, bólów w klatce piersiowej.
  • Niewyjaśnione zmiany nastroju, drażliwość, agresja.
  • Werbalne lub fizyczne znęcanie się nad młodszym rodzeństwem.
  • Wyraźne osłabienie pamięci świeżej, „objawy alergiczne”.
  • Poczucie osamotnienia, depresja, skłonności do izolowania się.
  • Posiadanie dużej kwoty pieniędzy lub brak wyjaśnienia jak została wydana.

PAMIĘTAJ - nie wszystkie objawy muszą być sygnałem świadczącym o kontakcie z narkotykami, należy jednak je wyjaśnić.
 
Powinieneś wiedzieć, że:

  • posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych jest karalne, zagrożone karą pozbawienia wolności do 3 lat;
  • produkcja środków odurzających jest zagrożona karą pozbawienia wolności do 3 lat;
  • za  handel narkotykami grozi kara pozbawienia wolności od roku do 10 lat i grzywny, a w przypadku sprzedawania małoletniemu sprawca podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3;
  • kto udziela środka odurzającego albo nakłania do użycia takiego środka inną osobę podlega karze pozbawienia wolności do lat 3, w przypadku gdy jest to osoba małoletnia, podlega karze pozbawienia wolności do lat 5.

RODZAJE ŚRODKÓW ODURZAJACYCH 

Opiaty
Przetwory maku lekarskiego lub syntetyczne. Powodują nudności, wymioty, niepokój ruchowy, obniżenie ciśnienia krwi, zwężenie źrenic. Zatrucie bardzo często  prowadzi do śmierci.  Długotrwałe „branie” prowadzi do wyniszczenia, uszkodzenia narządów miąższowych, stanów zapalnych żył i skóry, zaburzeń, próchnicy.
Zwróćcie uwagę na igły, strzykawki, ślady nakłuć i krwi, okopcone sreberka z folii aluminiowej, torebki z biało – beżową lub różową substancją przypominającą cukier.
 
Konopie indyjskie
Marihuana, haszysz, olej haszyszowy. Powodują zależność psychiczną.
Długotrwałe „branie” wywołuje zaburzenia snu, stany zapalne krtani i oskrzeli, wychudzenie, apatię, omamy, objawy psychotyczne.  Zwróćcie uwagę na słodką woń oddechu i ubrania, brązowo – zielone liście i nasionka, fifki i fajki, bibułę papierosową.
 
Substancje uspokajajace, nasenne
Barbituriany (np. Luminal, Reladorm) i benzodiazepiny (np. Relanium). Powodują zależność psychiczną i fizyczną, depresję. Zatrucie prowadzi do zaburzeń świadomości, spowolnienia oddechu i tętna, tworzenia się pęcherzy na skórze, co w przypadku barbiturianów, rzadziej benzodiazepinów powoduje śmierć.
Zwróćcie uwagę na tabletki, drażetki oraz opakowania po nich.
 
Kokaina, crack
Powoduje euforię, rozszerzenie źrenic, wytrzeszcz gałek ocznych, katar, ból gardła.
Długotrwałe „branie” prowadzi do zaburzeń snu, napadów drgawkowych, wyniszczenia organizmu, agresji. Zatruciu towarzyszy lęk, urojenia, omamy, zaburzenia rytmu serca, zaburzenia świadomości, często śmierć. Zwróćcie uwagę na biały proszek, brązowe kuleczki, kamyki, fiolki i flakoniki, fajki, igły, strzykawki, małe foliowe torebeczki.
 
Amfetamina
Powoduje rozszerzenie źrenic, podwyższenie ciśnienia krwi, zmniejszenie łaknienia i potrzeby snu, agresywność. Długotrwałemu „braniu” towarzyszą stany lękowe, omamy, bezsenność, wysypka. Zatrucie wywołuje, urojenia, lęk, zaburzenia rytmu serca, wymioty, gorączkę, dreszcze. Duża dawka powoduje krwotok mózgowy, wysoką temperaturę ciała, niewydolność krążenia - w rezultacie śmierć. Zwróćcie uwagę na biały proszek, tabletki, kapsułki, kryształki, małe foliowe torebeczki, igły i strzykawki.

Substancje halucynogenne
LSD, grzyby z grupy psylocibe, bieluń, Ecstasy. Powodują  stan lęku, omamy, są czynnikiem mogącym wyzwalać ukryte psychozy. Długotrwałe „branie” wywołuje halucynacje, napady lęku, zaburzenia percepcji czasu, ciała, zapachu, dotyku, apatię i bezsenność. Zwróćcie uwagę na malutkie kartoniki  z kolorowymi nadrukami, kolorowe „kamyki do zapalniczek”, kapsułki, suszone grzybki o zabarwieniu żółto - czarnym.

Lotne rozpuszczalniki organiczne
Aceton, kleje, benzyna itp. Powodują euforię, omamy wzrokowe, przygnębienie, agresję, wymioty. Działają depresyjnie na układ nerwowy.  Długotrwałe „branie” jest przyczyną zaników pamięci, oczopląsu, uszkodzenia wątroby, mózgu, serca. Zatrucie spowodować może, napady drgawkowe, obrzęk płuc, utratę przytomności, śpiączkę prowadzącą do śmierci.  Zwróćcie uwagę na torby foliowe, tuby kleju, smary, zapach chemikaliów z ust, we włosach i ubraniu, nasączone chusteczki i szmatki.


ZAGROŻENIE - SEKTY

Według Racina - to ruch, totalitarny, najczęściej podszywający się pod grupę religijną, kulturalną, terapeutyczną. Dzięki systemowi kontroli, zakazów, kar oraz technik psychologicznych doprowadza do całkowitej zależności adeptów od grupy, przy znoszeniu związków rodzinnych i społecznych.
 
RODZAJE SEKT

  • kulty odnoszące się do medytacji wschodniej. Zakładają jedność z bogiem, połączenie się z nim przez częste medytacje. Świat materialny jest złudzeniem, w chwili śmierci zachodzi zjawisko reinkarnacji;
  • kulty skupiające tzw. biblijnych chrześcijan. Członkowie wierzą, że wiara w przywódcę i ślepe posłuszeństwo zapewni im zbawienie;
  • kulty satanistyczne, uprawniające wróżbiarstwo, czarną magię. Wykorzystują egzotyczne rytuały. Cechuje je wysoki stopień tajności, ekskluzywności,  często kult szatana;
  • kulty uprawniające terroryzm polityczny. Ich celem jest obalenie złych rządów lub instytucji;
  • kulty psychoterapeutyczne oferują takie atrakcje, jak błyskawiczne usuwanie stresu, umiejętność manipulacji innymi, osiągnięcie samorealizacji, itp. Przywódca posiada nieprzeciętne możliwości wywierania wpływu na ludzi;
  • kulty działające w obszarze programów odwykowych. Pod osłoną programów odwykowych grupy takie poddają członków poniżeniu, zmuszają do posłuszeństwa przywódcy;
  • kulty komercyjne obiecują szybkie, łatwe i znaczne zarobki każdemu, kto poświęci się sprzedaży ich towarów. 

JAK ROZPOZNAĆ SEKTĘ ! 

  • sekta nie udziela ścisłych informacji na temat grupy;
  • uznaje za błędne poglądy i postawy innych, często rodziców;
  • sekta czerpie korzyści materialne z tytułu uzależnienia członków;
  • członkowie winni są przywódcy bezwzględne posłuszeństwo;
  • obowiązkiem członka jest werbowanie nowych członków;
  • nadrzędność grupy wobec jednostki. Obiecanie przywilejów i praw;
  • stając się członkiem grupy, należy porzucić dotychczasowe obyczaje;
  • obowiązuje spowiedź z każdego działania i zamiaru;
  • sekta to tajemniczość, elitarność, strzeżony obrządek inicjacyjny;
  • wierzenia stanowią prawdę absolutną i stoją ponad prawem świeckim;
  • odejście jest prawie niemożliwe i grożą za nie surowe sankcje.

JAK MOŻESZ POMÓC !

Nawiążcie kontakt z organizacjami udzielającymi pomocy ofiarom sekt   i z profesjonalistami w zakresie „terapii wyjścia” z sekt.
 
Gdy dziecko ma jeszcze wątpliwości możliwa jest z nim „normalna” rozmowa i  szybka interwencja. Z pomocą rodziny i przyjaciół zorganizujcie spotkanie z prowadzącym terapię i z byłymi członkami sekt.
 
Gdy zaangażowanie jest ugruntowane, używanie nawet nieodpartych argumentów grozi całkowitą utratą kontaktu z dzieckiem. Nie potęgujcie zdarzenia, nie przedstawiajcie go jako tragedii i zdrady religii, w której dziecko zostało wychowane, nie obrażajcie dziecka i nie oskarżajcie, to bariera w  dialogu. Gdy dziecko opuściło dom, utrzymujcie z nim  kontakt. Odpisujcie na listy i nie pozwólcie zerwać kontaktu z waszej winy.  Dajcie mu wyraźne znaki: „kochamy cię, zawsze możesz wrócić”.  Nawiążcie kontakt z ośrodkami mogącymi wam pomóc.